Karboksymetyloceluloza:
jońskieter celulozyjest wytwarzany z włókien naturalnych (bawełny itp.) po obróbce alkalicznej, przy użyciu monochlorooctanu sodu jako środka eteryfikującego i poddaniu serii reakcji. Stopień podstawienia wynosi zazwyczaj 0,4~1,4, a jego wydajność jest w dużym stopniu zależna od stopnia podstawienia.
(1) Karboksymetyloceluloza jest bardziej higroskopijna i będzie zawierała więcej wody, gdy będzie przechowywana w standardowych warunkach.
(2) Wodny roztwór karboksymetylocelulozy nie wytwarza żelu, a lepkość maleje wraz ze wzrostem temperatury. Gdy temperatura przekroczy 50°C, lepkość staje się nieodwracalna.
(3) Jego stabilność jest w dużym stopniu zależna od pH. Generalnie można go stosować w zaprawie gipsowej, ale nie w zaprawie cementowej. W przypadku wysokiej alkaliczności traci lepkość.
(4) Jego retencja wody jest znacznie niższa niż metylocelulozy. Ma działanie opóźniające na zaprawę gipsową i zmniejsza jej wytrzymałość. Jednak cena karboksymetylocelulozy jest znacznie niższa niż cena metylocelulozy.
Eter alkilowy celulozy:
Reprezentatywne są metyloceluloza i etyloceluloza. W produkcji przemysłowej chlorek metylu lub chlorek etylu jest powszechnie stosowany jako środek eteryfikujący, a reakcja jest następująca:
We wzorze R oznacza CH3 lub C2H5. Stężenie alkaliów nie tylko wpływa na stopień eteryfikacji, ale także na zużycie halogenków alkilowych. Im niższe stężenie alkaliów, tym silniejsza hydroliza halogenku alkilowego. Aby zmniejszyć zużycie środka eteryfikującego, należy zwiększyć stężenie alkaliów. Jednak gdy stężenie alkaliów jest zbyt wysokie, zmniejsza się efekt pęcznienia celulozy, co nie sprzyja reakcji eteryfikacji, a zatem zmniejsza się stopień eteryfikacji. W tym celu podczas reakcji można dodać stężony ług lub stały ług. Reaktor powinien mieć dobre urządzenie mieszające i rozrywające, aby alkalia mogły być równomiernie rozprowadzane.
Metyloceluloza jest szeroko stosowana jako zagęszczacz, klej i koloid ochronny itp. Może być również stosowana jako dyspergator w polimeryzacji emulsyjnej, dyspergator wiążący do nasion, zawiesina tekstylna, dodatek do żywności i kosmetyków, klej medyczny, materiał powlekający leki oraz do farb lateksowych, tuszy drukarskich, produkcji ceramiki, a także domieszka do cementu. Stosowana do kontrolowania czasu wiązania i zwiększania początkowej wytrzymałości itp.
Produkty etylocelulozowe charakteryzują się wysoką wytrzymałością mechaniczną, elastycznością, odpornością na ciepło i zimno. Niskopodstawiona etyloceluloza jest rozpuszczalna w wodzie i rozcieńczonych roztworach alkalicznych, a produkty wysokopodstawione są rozpuszczalne w większości rozpuszczalników organicznych. Ma dobrą kompatybilność z różnymi żywicami i plastyfikatorami. Może być stosowana do produkcji tworzyw sztucznych, folii, lakierów, klejów, lateksu i materiałów powłokowych do leków itp.
Wprowadzenie grup hydroksyalkilowych do alkiloeterów celulozy może poprawić jej rozpuszczalność, zmniejszyć wrażliwość na wysalanie, zwiększyć temperaturę żelowania i poprawić właściwości topliwe itp. Stopień zmiany powyższych właściwości zmienia się w zależności od rodzaju podstawników i stosunku grup alkilowych do hydroksyalkilowych.
Eter hydroksyalkilowy celulozy:
Reprezentatywne są hydroksyetyloceluloza i hydroksypropyloceluloza. Środki eteryfikujące to epoksydy, takie jak tlenek etylenu i tlenek propylenu. Użyj kwasu lub zasady jako katalizatora. Produkcja przemysłowa polega na reakcji alkalicznej celulozy z czynnikiem eteryfikującym: hydroksyetyloceluloza o wysokiej wartości substytucyjnej jest rozpuszczalna zarówno w zimnej, jak i gorącej wodzie. Hydroksypropyloceluloza o wysokiej wartości substytucyjnej jest rozpuszczalna tylko w zimnej wodzie, ale nie w gorącej wodzie. Hydroksyetyloceluloza może być stosowana jako zagęszczacz do powłok lateksowych, past do drukowania i barwienia tekstyliów, materiałów do klejenia papieru, klejów i koloidów ochronnych. Zastosowanie hydroksypropylocelulozy jest podobne do zastosowania hydroksyetylocelulozy. Hydroksypropyloceluloza o niskiej wartości substytucyjnej może być stosowana jako farmaceutyczna substancja pomocnicza, która może mieć zarówno właściwości wiążące, jak i dezintegrujące.
Karboksymetyloceluloza, w skrócieCMC, występuje zazwyczaj w formie soli sodowej. Czynnikiem eteryfikującym jest kwas monochlorooctowy, a reakcja przebiega następująco:
Karboksymetyloceluloza jest najszerzej stosowanym rozpuszczalnym w wodzie eterem celulozy. W przeszłości był używany głównie jako płuczka wiertnicza, ale teraz rozszerzono jego zastosowanie, aby był stosowany jako dodatek do detergentów, szlamu odzieżowego, farby lateksowej, powłok tektury i papieru itp. Czysta karboksymetyloceluloza może być stosowana w żywności, medycynie, kosmetykach, a także jako klej do ceramiki i form.
Celuloza polianionowa (PAC) jest jonowąeter celulozyi jest wysokiej klasy substytutem karboksymetylocelulozy (CMC). Jest to biały, kremowy lub lekko żółty proszek lub granulat, nietoksyczny, bez smaku, łatwo rozpuszczalny w wodzie, tworzący przezroczysty roztwór o określonej lepkości, ma lepszą stabilność cieplną i odporność na sól oraz silne właściwości antybakteryjne. Bez pleśni i pogorszenia. Ma cechy wysokiej czystości, wysokiego stopnia podstawienia i równomiernego rozmieszczenia podstawników. Może być stosowany jako spoiwo, zagęszczacz, modyfikator reologii, reduktor utraty płynu, stabilizator zawiesiny itp. Polianionowa celuloza (PAC) jest szeroko stosowana we wszystkich gałęziach przemysłu, w których można stosować CMC, co może znacznie zmniejszyć dawkę, ułatwić stosowanie, zapewnić lepszą stabilność i spełnić wyższe wymagania procesowe.
Cyjanoetyloceluloza jest produktem reakcji celulozy i akrylonitrylu w wyniku katalizy alkalicznej:
Cyjanoetyloceluloza ma wysoką stałą dielektryczną i niski współczynnik strat i może być stosowana jako matryca żywiczna do lamp fosforowych i elektroluminescencyjnych. Niskopodstawiona cyjanoetyloceluloza może być stosowana jako papier izolacyjny do transformatorów.
Przygotowano etery wyższych alkoholi tłuszczowych, etery alkenylowe i etery alkoholi aromatycznych celulozy, lecz nie zastosowano ich w praktyce.
Metody otrzymywania eteru celulozy można podzielić na metodę wodną, metodę rozpuszczalnikową, metodę ugniatania, metodę zawiesinową, metodę gazowo-stałą, metodę fazy ciekłej i kombinację powyższych metod.
Czas publikacji: 28-kwi-2024