Hydroksyetyloceluloza (HEC)pozostaje wysoce rozpuszczalny w wodzie w szerokim zakresie temperatur, nawet w regionach o wysokiej temperaturze, w których inne niejonowe chemicznie modyfikowane etery celulozy, takie jak metyloceluloza (MC) i hydroksypropylometyloceluloza (HpMC), wykazują punkty zmętnienia. Aby wyjaśnić przyczynę wysokiej rozpuszczalności HEC, zbadano zależność temperaturową składu wody nH dla każdej jednostki glukopiranu w próbkach HEC w następujących zakresach temperatur od 10 do 70 °C, stosując pomiary widma dielektrycznego o ekstremalnie wysokiej częstotliwości do 50 GHz.
W tym badaniu próbki HEC zbadano pod kątem liczby molowej podstawień hydroksyetylowych (MS) każdej jednostki glukozowo-piranowej w zakresie od 1,3 do 3,6. Wszystkie próbki HEC rozpuszczono w wodzie w badanym zakresie temperatur i nie wykazano punktów zmętnienia. Wartość nH próbek HEC o MS 1,3 wynosi 14 w temperaturze 20 °C i powoli spada wraz ze wzrostem temperatury, spadając do 10 w temperaturze 70 °C. Wartość pH próbki HEC jest oczywiście większa niż minimalna krytyczna wartość nH wynosząca ok. 5. Etery celulozy, takie jak MC i HpMC, muszą być rozpuszczone w wodzie, nawet w wysokim zakresie temperatur.
Cząsteczki HEC są jednak rozpuszczalne w wodzie w szerokim zakresie temperatur. Zależność temperaturowa nH próbek HEC i triglikolu (związków modelowych podstawników HEC) jest łagodna i są one do siebie podobne. Ta obserwacja silnie sugeruje, że zachowanie hydratacji/dehydratacji próbek HEC jest w dużej mierze kontrolowane przez ich podstawione grupy. 3 wynosi 14 w 20 °C, spada powoli wraz ze wzrostem temperatury i spada do 10 w 70 °C. Wartość nH próbki HEC jest oczywiście większa niż minimalna krytyczna wartość nH wynosząca ok. 5 Etery celulozy, takie jak MC i HpMC, muszą być rozpuszczone w wodzie, nawet w wysokim zakresie temperatur. Cząsteczki HEC są jednak rozpuszczalne w wodzie w szerokim zakresie temperatur. Zależność temperaturowa nH próbek HEC i triglikolu (związków modelowych podstawników HEC) jest łagodna i są one do siebie podobne.
Ta obserwacja silnie sugeruje, że zachowanie hydratacji/dehydratacji próbek HEC jest w dużej mierze kontrolowane przez ich podstawione grupy. 3 wynosi 14 w temperaturze 20 °C, powoli spada wraz ze wzrostem temperatury i spada do 10 w temperaturze 70 °C. Wartość nH próbki HEC jest oczywiście większa niż minimalna krytyczna wartość nH wynosząca ok. 5. Etery celulozy, takie jak MC i HpMC, muszą być rozpuszczone w wodzie, nawet w wysokim zakresie temperatur. Cząsteczki HEC są jednak rozpuszczalne w wodzie w szerokim zakresie temperatur. Zależność temperaturowa nHHECpróbek i triglikolu (modelowe związki podstawników HEC) jest łagodny i są one do siebie podobne. Ta obserwacja silnie sugeruje, że zachowanie hydratacji/dehydratacji próbek HEC jest w dużej mierze kontrolowane przez ich podstawione grupy.
Wartość nH próbki HEC jest oczywiście większa niż minimalna krytyczna wartość nH wynosząca ok. 5. Etery celulozy, takie jak MC i HpMC, muszą być rozpuszczone w wodzie, nawet w wysokim zakresie temperatur. Cząsteczki HEC są jednak rozpuszczalne w wodzie w szerokim zakresie temperatur. Zależność temperaturowa nH próbek HEC i triglikolu (związków modelowych podstawników HEC) jest łagodna i są one do siebie podobne. Ta obserwacja silnie sugeruje, że zachowanie hydratacji/odwodnienia próbek HEC jest w dużej mierze kontrolowane przez ich podstawione grupy. Wartość nH próbki HEC jest oczywiście większa niż minimalna krytyczna wartość nH wynosząca ok. 5. Etery celulozy, takie jak MC i HpMC, muszą być rozpuszczone w wodzie, nawet w wysokim zakresie temperatur. Cząsteczki HEC są jednak rozpuszczalne w wodzie w szerokim zakresie temperatur. Zależność temperaturowa nH próbek HEC i triglikolu (związków modelowych podstawników HEC) jest niewielka, a związki te są do siebie podobne.
Ta obserwacja silnie sugeruje, że zachowanie hydratacji/dehydratacji próbek HEC jest w dużej mierze kontrolowane przez ich podstawione grupy. Cząsteczki HEC są rozpuszczalne w wodzie w szerokim zakresie temperatur. Zależność temperaturowa nH próbek HEC i triglikolu (modelowych związków podstawników HEC) jest łagodna i są one do siebie podobne. Ta obserwacja silnie sugeruje, że zachowanie hydratacji/dehydratacji próbek HEC jest w dużej mierze kontrolowane przez ich podstawione grupy.HECcząsteczki są rozpuszczalne w wodzie w szerokim zakresie temperatur. Zależność temperaturowa nH próbek HEC i triglikolu (związków modelowych podstawników HEC) jest łagodna i są one do siebie podobne. Ta obserwacja silnie sugeruje, że zachowanie hydratacji/dehydratacji próbek HEC jest w dużej mierze kontrolowane przez ich podstawione grupy.
Czas publikacji: 25-kwi-2024