Ο μηχανισμός πάχυνσης τουυδροξυαιθυλοκυτταρίνηείναι η αύξηση του ιξώδους μέσω του σχηματισμού διαμοριακών και ενδομοριακών δεσμών υδρογόνου, καθώς και της ενυδάτωσης και της εμπλοκής της αλυσίδας των μοριακών αλυσίδων. Επομένως, η μέθοδος πύκνωσης της υδροξυαιθυλοκυτταρίνης μπορεί να χωριστεί σε δύο πτυχές: η μία είναι ο ρόλος των διαμοριακών και ενδομοριακών δεσμών υδρογόνου. Η υδρόφοβη κύρια αλυσίδα συνδέεται με τα γύρω μόρια νερού μέσω δεσμών υδρογόνου, γεγονός που βελτιώνει τη ρευστότητα του ίδιου του πολυμερούς. Ο όγκος των σωματιδίων μειώνει τον χώρο για ελεύθερη κίνηση των σωματιδίων, αυξάνοντας έτσι το ιξώδες του συστήματος. Δεύτερον, μέσω της εμπλοκής και της επικάλυψης των μοριακών αλυσίδων, οι αλυσίδες κυτταρίνης βρίσκονται σε μια τρισδιάστατη δομή δικτύου σε ολόκληρο το σύστημα, βελτιώνοντας έτσι το ιξώδες.
Ας δούμε πώς η κυτταρίνη παίζει ρόλο στη σταθερότητα αποθήκευσης του συστήματος: πρώτον, ο ρόλος των δεσμών υδρογόνου περιορίζει τη ροή του ελεύθερου νερού, παίζει ρόλο στην κατακράτηση νερού και συμβάλλει στην αποτροπή του διαχωρισμού του νερού. Δεύτερον, η αλληλεπίδραση των αλυσίδων κυτταρίνης Η εμπλοκή στην αγκαλιά σχηματίζει ένα διασυνδεδεμένο δίκτυο ή ξεχωριστή περιοχή μεταξύ των χρωστικών, των πληρωτικών και των σωματιδίων του γαλακτώματος, που εμποδίζει την καθίζηση.
Είναι ο συνδυασμός των δύο παραπάνω τρόπων δράσης που επιτρέπειυδροξυαιθυλοκυτταρίνηνα έχει πολύ καλή ικανότητα βελτίωσης της σταθερότητας αποθήκευσης. Στην παραγωγή βαφής λατέξ, το HEC που προστίθεται κατά το χτύπημα και τη διασπορά αυξάνεται με την αύξηση της εξωτερικής δύναμης, η κλίση της ταχύτητας διάτμησης αυξάνεται, τα μόρια είναι διατεταγμένα σε μια τακτική κατεύθυνση παράλληλη προς την κατεύθυνση ροής και το σύστημα περιέλιξης περιτύλιξης μεταξύ των μοριακών αλυσίδων καταστρέφεται, το οποίο είναι εύκολο να ολισθαίνει μεταξύ τους. Δεδομένου ότι το σύστημα περιέχει μεγάλη ποσότητα άλλων συστατικών (χρωστικές ουσίες, πληρωτικά, γαλακτώματα), αυτή η τακτική διάταξη δεν μπορεί να αποκαταστήσει τη μπερδεμένη κατάσταση διασταύρωσης και επικάλυψης ακόμη και αν τοποθετηθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα μετά την ανάμειξη του χρώματος. Σε αυτή την περίπτωση, το HEC βασίζεται μόνο σε δεσμούς υδρογόνου. Η επίδραση της κατακράτησης νερού και της πύκνωσης μειώνει την αποτελεσματικότητα πύκνωσης τουHECκαι η συμβολή αυτής της κατάστασης διασποράς στη σταθερότητα αποθήκευσης του συστήματος μειώνεται επίσης ανάλογα. Ωστόσο, το διαλυμένο HEC διασκορπίστηκε ομοιόμορφα στο σύστημα με χαμηλότερη ταχύτητα ανάδευσης κατά τη διάρκεια της απελευθέρωσης και η δομή του δικτύου που σχηματίστηκε από τη διασύνδεση των αλυσίδων HEC ήταν λιγότερο κατεστραμμένη. Επιδεικνύοντας έτσι υψηλότερη απόδοση πάχυνσης και σταθερότητα αποθήκευσης. Προφανώς, η ταυτόχρονη δράση των δύο μεθόδων πύκνωσης είναι η προϋπόθεση για την αποτελεσματική πάχυνση της κυτταρίνης και τη διασφάλιση της σταθερότητας αποθήκευσης. Με άλλα λόγια, η διαλυμένη και διασκορπισμένη κατάσταση της κυτταρίνης στο νερό θα επηρεάσει σοβαρά το παχυντικό της αποτέλεσμα και τη συμβολή της στη σταθερότητα αποθήκευσης.
Ώρα δημοσίευσης: Απρ-25-2024